สองร้อยห้าสิบเก้า

ผมไม่คิดเลยว่าวันจะจบลงแบบนี้

ทริปซาฟารีนั้นยาวนาน เป็นการเดินทางที่แสงแดดราวกับจะซึมซาบเข้าสู่ผิวจนเราเก็บงำความอบอุ่นนั้นไว้กับตัว แม้ในยามพลบค่ำ ฝุ่นเกาะเสื้อผ้าของเรา และอากาศมีกลิ่นหญ้า ดิน และบางอย่างที่ดิบเถื่อน ผมคิดว่าการขับรถกลับลอดจ์คงไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น—คงจะเงียบสงบ ราบรื่น อาจเห็นเงาขอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ